Elke avond om tien uur richtte Iwan de camera van zijn telefoon van bovenaf op een leeg vel papier. Elf weken lang, zo’n tachtig keer, konden we via Insta- gram zijn getatoeëerde armen boven dat lege blad zien verschijnen. Elke vrijdag maakte hij een tekening met het bijschrift TGIF - Thank God It’s Friday. Zo hield hij de dagen van de week bij.
De linkerhand nam een penseel vast en begon te tekenen. Een lijn, nog een lijn. De kromming van een schouder, of wordt het een wolk? Een vlijmscherpe tand, een nevel. Niks schetsen, niks uitgummen, het moet in één keer goed op papier staan. ‘Het is een soort Godzilla geworden, joh, moet je kijken’, zei
hij halverwege op 18 mei. ‘Misschien heeft hij wel een stekel aan zijn elleboog zitten. Daar moet je niet tegenaan lopen.’
Iwan Smit houdt zich bezig met illustreren, grafisch ontwerp, schilderen, glas-in-lood en objecten. Hij maakt grote, heldere illustraties met mythologische draken en monsters, bijbelse verwijzingen, naakte vrouwen, bol van de zelfverzonnen symboliek. Bij mij thuis hangt al enkele jaren een manshoge lichtbak van hem in het trapgat. Een grote draak ontvoert - of redt - een naakte vrouw uit een brandende stad. Zijn oogballen liggen op de grond. Wat vertelt het verhaal? Dat mag de kijker zelf verzinnen.